Alison Van Uytvanck beleefde niet de leukste jeugd: "Ik ben er geraakt en zij niet. Dat is de best denkbare wraak"
Alison Van Uytvanck kende door pesterijen niet de leukste periode van haar leven in haar jeugdjaren. "We kunnen nooit genoeg aandacht besteden aan pesten, zeker niet als het over kinderen gaat", klinkt het.
Op haar 11e trok Van Uytvanck naar de Vlaamse Tennisschool in Wilrijk. Ze kreeg met pesterijen te maken, maar zweeg lang. "Ik verzweeg wat er met mij gebeurde", vertelt ze in Het Nieuwsblad. "Sowieso vertrouwde ik daar niemand, ook de trainers niet. Een kind van die leeftijd voelt zich beschaamd om dat te bespreken. De mentale pesterijen waren de ergste van allemaal."
'Heel gevoelig'
"Ik wilde zeker mijn ouders niet belasten met mijn problemen. We kunnen nooit genoeg aandacht besteden aan pesten, zeker niet als het over kinderen gaat. Helaas zijn er nog al te veel klassen waarin het gebeurt. Soms wordt iemand zodanig gekweld dat hij of zij geen uitweg meer ziet. Zo kunnen zelfs zelfmoordneigingen ontstaan. Sindsdien ben ik uiteraard heel gevoelig geworden voor zulk gedrag."
Twaalf jaar later staat Van Uytvanck 49e van de wereld. "Of ik ooit excuses heb gekregen? Neen. Dat gaat nooit gebeuren. Ook al waren ze twaalf jaar, die pesters wisten goed genoeg hoeveel pijn ze mij deden. Hun spijt zou trouwens niet gemeend zijn. Voor mij hoeft het niet. Ik ben er geraakt en zij niet. Dat is de best denkbare wraak."
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws per mail.