Dè verrassing van het tennisseizoen: de opmars van Kiki Bertens is aan één iets te danken

Het lijkt nochtans vanzelfsprekend dat een tennisspeelster graag op de baan staat. In het geval van Bertens was dat lang niet het geval omdat ze jarenlang enorm veel pijn had aan haar enkels. In die mate dat het haar twijfels bezorgde over het al dan niet doorzetten van haar carrière. Die twijfels werden nog groter nadat ze vreesde voor schildklierkanker.

Toen in 2015 bleek dat ze geen kanker had, verdween een groot stuk van de angst. Bijgevolg kon Bertens de focus weer volop leggen op het tennis. De start van de samenwerking met coach Raemon Sluiter was een goede zaak. Vorig jaar bleef Kiek, zoals ze zich graag laat noemen, echter buiten de top dertig hangen en beleefde ze opnieuw weinig plezier aan haar sport.

Sluiter stoorde zich aan de gelatenheid bij zijn speelster, het kwam zelfs tot een aanvaring tussen de twee. Bertens moest een keuze maken over de rest van haar loopbaan. En die maakte ze: ze hield teveel van het spelletje om ermee op te houden, ging door, bleef samenwerken met Sluiter en wilde kost wat kost meer succes. Die vastberadenheid bracht haar weer op het juiste pad.

SURPLUS AAN SPELPLEZIER

Wellicht nog belangrijker: Kiki Bertens heeft in de loop der jaren geleerd dat het leven meer is dan alleen maar tennis en staat daardoor veel meer ontspannen op de baan. Dat surplus aan spelplezier heeft haar gebracht waar ze vandaag staat.  Een knappe eindzege in Cincinnati, een plek in de top tien van de wereld en de halve finales op de WTA Finals heeft ze al binnen. Wie weet volgt er nog veel... meer.