Waarom de comeback van Kim Clijsters wel degelijk kan slagen!

De comeback van 2020 mag onder geen beding verward worden met die van 2009. Ook toen was Clijsters er een dik jaar uit, maar nu gaat het toch over een afwezigheid van liefst zeven jaar.

Qua matchritme en qua fysieke paraatheid ben je er dan natuurlijk helemaal uit, maar in wezen moet het verschil niet al te groot zijn met één jaar afwezigheid. Toch is er de nodige voorzichtigheid geboden om zomaar aan te nemen dat de comeback zal slagen.

Leeftijd geen probleem

Aan de andere kant: ene Serena Williams domineerde de voorbije jaren nog steeds het vrouwentennis, ondanks dat de Amerikaanse ook veel heeft gesukkeld met ziektes en blessures en ook niet al te veel toernooien op een jaar speelt.

Williams was vroeger ook al een tegenstander van Clijsters. Sterker zelf: de Belgische is jonger dan de Amerikaanse, waar oudere zus Venus zelfs ook nog haar streng trekt. Als we zien dat ook bij de mannen 'oudjes' Federer en Nadal nog steeds mee de wet dicteren, dan hoeft de leeftijd alvast geen probleem te zijn.

Tokio?

Motivatie dan? Dat Clijsters na zeven jaar de passie opnieuw voelt om te gaan tennis spelen? Dat is eigenlijk al meer dan motivatie genoeg. Ze hoefde het voor niets of niemand meer te doen, maar kiest er dus zelf voor.

Als ze haar toernooien goed kiest, zou dat dus altijd iets kunnen/moeten opleveren. Als we verder dromen, dan zit er zeker een Grand Slam in. En wie weet krijgen we zo ook extra mogelijkheden op de Olympische Spelen, als Clijsters daar een doel van wil maken. Ze dubbelde bovendien altijd goed met Flipkens, maar met Elise Mertens hebben we sinds kort een absolute topper in het vrouwendubbel. Mogen we dromen?