Analyse Australië voor Djokovic wat Parijs en Wimbledon zijn voor respectievelijk Nadal en Federer

Australië voor Djokovic wat Parijs en Wimbledon zijn voor respectievelijk Nadal en Federer
Foto: © photonews

Novak Djokovic is de recordhouder op de Australian Open. Dat was hij al na vorig jaar, maar nu heeft hij een marge van twee eindzeges. Het geeft wat voor een dominante kracht Djokovic geweest is in Australië en dat is toch best wel frappant.

Het hardcourt is immers een ondergrod waar de verschillen net vaak dichter bij mekaar gaan liggen. Het gravel heeft erg duidelijke eigen kenmerken en past perfect bij de spelstijl van Rafael Nadal. Net zoals spelen op gras Roger Federer het beste ligt. Verre van evident is het om op hardcourt een soortgelijke dominantie tentoon te spreiden, maar dat is wel wat Novak Djokovic op de Australian Open doet.

Van de tien laatste edities heeft de Serviër er maar liefst zeven gewonnen. Slechts drie keer kende het toernooi sinds 2011 een andere eindwinnaar. Dat zijn statistieken die staan als een huis. Op de US Open is het dezelfde ondergrond. Wat maakt dan juist het verschil?

SURVIVAL OF THE FITTEST

Wel, in eerste instantie het fysieke. Mannentennis is zowel letterlijk als figuurlijk survival of the fittest. En nieman die zo fit is, zo fysiek sterk als Djokovic. De finale van dit jaar is een perfect voorbeeld: 2-1 achter in sets, het lijkt uit zijn handen te glippen, maar dan komt Djokovic toch opnieuw bovendrijven. Zoals zo vaak.

Hoe langer een wedstrijd duurt, hoe groter worden zijn kansen. Waar anderen breken, kraakt Djokovic enkel om er daarna weer door te komen. Voorts is ook het type ondergrond een factor. In Melbourne springen de ballen minder hoog op dan in New York. Goed over het terrein bewegen en uitstekende returns zijn dan nog meer noodzakelijk. Djokovic beheerst deze aspecten als geen ander.

ENORME ZEGEDRANG

Bovendien staat Nole met een enorme zegedrang op de baan. Dat hebben de anderen natuurlijk ook, zeker de toppers. Maar het is wel de ultieme motivatie om evenveel grandslamtitels te behalen dan Federer en Nadal. Zij zijn de prooi, hij de jager. Het zorgt steeds voor een aparte dynamiek.

Een korte break na een slopend seizoen volstaat voor Djokovic om dan eind janurai/begin februari telkens weer aan te knopen met zijn allerbeste vorm, waar anderen misschien nog een extra aantal weken of zelfs maanden nodig hebben om die te bereiken.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws per mail.

Meer nieuws

Meer nieuws