Belgische ex-speler rakelt het zwarte gat en zege tegen Djokovic op: "Dan winnen, dat is pas kicken"

De keuze maken om te stoppen, daar had hij het destijds heel moeilijk mee. "Ik sukkelde van de ene blessure in de andere", zegt Vliegen aan Het Belang van Limburg. "Dat was telkens een confrontatie met mezelf. Het komt wel goed, loog ik mezelf steeds voor. Weet je dat ik me van de eerste zes maanden nadat ik gestopt ben amper nog iets kan herinneren? Ik zat thuis, als een kluizenaar."

Het was dus triestig met hem gesteld. "Op een bepaald moment heb ik mezelf de vraag gesteld: zou dit het zwarte gat zijn? Als je jezelf die vraag stelt, heb je de bodem geraakt." Blijkbaar was het in zijn geval wel nodig om die vraag te stellen. "Vanaf dan is het gelukkig beter gegaan."

ZEGE IN EIGEN LAND TEGEN HEWITT

Ondanks het bittere einde heeft Vliegen tijdens zijn carrière enkele knappe dingen verwezenlijkt. "De meest in het oog springende overwinning is natuurlijk die tegen Lleyton Hewitt in de Davis Cup in 2007. Het was zeker niet de beste match in mijn carrière, maar het was wel een heel emotionele zege. In eigen land, gesteund door een volle Country Hall in Luik. Dat was kippenvel."

En er zijn zo nog van die hoogtepunten die hem zijn bijgebleven. "Natuurlijk heb ik ook mooie momenten gekend. Mijn twee, weliswaar verloren, ATP-finales bijvoorbeeld." Hij heeft ooit zelfs Novak Djokovic geklopt. "Dat was de vijfde en beslissende match in het Davis Cupduel in Servië, in 2005. Djokovic was toen nog maar 17 jaar, maar iedereen wist dat het een hele grote zou worden."

SERVIËRS HET ZWIJGEN OPGELEGD

Vliegen zal de sfeer in de tribunes die dag nooit vergeten. "Dat was mijn eerste enkelspel in de Davis Cup ooit. Bij een 2-2-tussenstand dan nog. Ik werd de hele wedstrijd lang uitgescholden door de Servische fans. Dan winnen, dat is pas kicken."