Interview Norman stunt op Wimbledon (2) - cruciale tiebreak tegen Pat Cash: "Was enige die een gat in de lucht wilde springen"

Norman stunt op Wimbledon (2) - cruciale tiebreak tegen Pat Cash: "Was enige die een gat in de lucht wilde springen"
Foto: © photonews

Dick Norman beleefde 25 jaar geleden een waanzinnige Wimbledon. Als jonkie groeide hij uit tot de toernooirevelatie: twee grandslamkampioenen wist hij te vloeren en een derde maakte hij het moeilijk. In de vijfdelige reeks 'Norman stunt op Wimbledon' blikt Tenniskrant met hem terug op dat avontuur.

Na twee overwinningen en een nederlaag in de kwalificaties mocht Dick Norman alsnog naar de hoofdtabel.  De loting koppelde hem dan aan niemand minder dan Pat Cash. Een imponerend figuur met een horde fans en vooral ex-winnaar van Wimbledon in 1987.

"Ik was bloednerveus", herinnert Norman zich nog. "Het was mijn eerste Grand Slam en ik kwam dan uit tegen een ex-winnaar. Pat Cash was legendarisch, met die hoofdband van hem. Ik voelde me wat onwennig terwijl ik wachtte tot Cash de baan op zou komen. Ineens was er geroep en massahysterie. Ik dacht: is de koningin of de koning toegekomen? Het was gewoon mijn concurrent die op het terrein kwam."

GELIJKOPGAANDE SET

Het was dus wel duidelijk welke kant het publiek ging kiezen. "Hele tribunes waren gevuld met mensen die voor hun held, Pat Cash, gekomen waren. Hij was wel al wat ouder. De eerste set ging gelijkop. Ik was wel nog wat nerveus en vond mezelf niet even goed spelen als in de kwalificaties. Het kwam toch tot een tiebreak. Bij 5-5 of 6-6 pak ik hem tegenvoets en blesseert hij zich aan de knie."

Cruciaal dus voor Norman om die tiebreak te kunnen winnen. "Want als je pijn hebt aan de knie en je wint de eerste set, is dat anders dan wanneer je met die pijn een set achter komt. Ik heb die tiebreak gewonnen en dan heeft hij gewoon opgegeven. Al zijn supporters vonden het verschrikkelijk."

DUBBEL GEVOEL

Bij Norman uiteraard heel andere emoties. "Ik was de enige die een gat in de lucht wilde springen. Het was een dubbel gevoel. Er was blijdschap omdat ik een ronde verder kon, maar op zich wil je zo geen match winnen natuurlijk." In elk geval zat Norman zo wel in de tweede ronde van Wimbledon in 1995...

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en ontvang het laatste nieuws per mail.

Meer nieuws

Meer nieuws